Şiir

  • Çeviri,  Edebiyat,  Şiir

    Mevlâna’dan: Gel de Birbirimizin Kıymetini Bilelim

    بیا تا قدر یک دیگر بدانیمکه تا ناگه ز یک دیگر نمانیمچو مؤمن آینه مؤمن یقین شدچرا با آینه ما روگرانیمکریمان جان فدای دوست کردن دسگی بگذار ما هم مردمانیمفسون قل اعوذ و قل هو اللچرا در عشق همدیگر نخوانیمغرضها…

  • Edebiyat,  Şiir

    YARIN

    … çeyreği kalmış kuru ekmek anne, hasta yatağında üç kardeş, kendinden küçük kayıp babanın hatırası kapının ardında kaldı. uyanmasın anne, kardeş, hatıra… kuru ekmek uyanmasın diye güneş daha göstermeden yüzünü kapıyı usulca çeker. bir huzur dolusu insan yarını bekler. ……

  • Edebiyat,  Şiir

    GİDİYORUM

    Görünmez olduğum günlere Kalbimdeki acının derinliğine Aklımın kalbime yenilişine Göğün kızıla bürünmesine Güllerin her yeni gün açmasına İnsanların gülüp çocukların eğlenmesine Denizin fütursuzca dalgalanmasına Kuşların cıvıl cıvıl ötmesine Güneşin karı vedalayıp baharın edayla gelmesine Kalmanın acı büyüsüne rağmen gidiyorum Ve…

  • Edebiyat,  Şiir

    Hayat Dediğin

    Gökyüzü uzun bir yokuştu anlamlandıramadığım. Yeryüzü ince, uzun bir çizgi… Sen ise bir bardaktın cinsi fark etmeksizin Büyük, küçük, zayıf, uzun, kısa… Sözlerin ise şaraptı yıllar geçtikçe güzelleşen… Ömür dediğin telaştı, kaygıydı, korkuydu. Yaşadığın, uğruna ömrünü heba ettiğin evler, arabalar…

  • Edebiyat,  Şiir

    MENZİL GELİR MUŞTUDAN İLERİ

    Kim ile kucaklaşsa gar seferisinin gözü en sondadır Benim gözüm de son menzil maveradadır a Nasıl bulunura bugün erişmediğine içlenen Nasıl bulunmazı şimdiden görmenin coşkusundadır a Gözünde yaşın, kalbinde nemin noksan düşmediği coğrafya Muğlak bir sırrı evvel soluktan çözdüren coğrafyadır…

  • Çeviri,  Edebiyat,  Şiir

    Irâkī’den Tut Elimi

    Hemedan’ın Kumcân köyünde doğan Irâkī’nin öldüğünde yetmiş sekiz yaşında olduğu bilindiğine göre 610 (1213) yılında doğduğu söylenebilir. Daha çok Irâkī nisbesiyle tanınan Fahreddin İbrâhim Kumcânî, Cevâlîkī ve Ferâhânî nisbeleriyle de anılır. Müellifin dönemine yakın bir tarihte adı bilinmeyen bir kişi…

  • Edebiyat,  Şiir

    Uçmak

    Yanlışlıkla düşürülen bardağın içindeki su olup, Göğe buharlaşmak istedim. O da olmuyorsa şu kafamın içindeki sineği uçuruverin, Zira kafatasımda mahsur kalmayı ben de istemezdim. Önceleri içimi sanrıma açardım. Zihnimdeki karmaşa, artık içimi kimseye açamadığımdan olsa gerek. “Kimse”ye… Uçsam geçecek gibiydi, …